ماده 1– در اين آيين‌ نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي روند:

الف – واحدهاي توليدي: كليه واحدهاي توليدي صنعتي، معدني و كشاورزي داراي مجوز از وزارتخانه ‌هاي صنعت، معدن و تجارت و جهاد كشاورزي و ساير مراجع ذي ‌ربط قانوني.

ب – شركتهاي ارايه‌ دهنده خدمات: كليه شركتهاي عرضه ‌كننده برق، گاز، خدمات ارتباطي و فناوري اطلاعات.

پ – شرايط خارج از كنترل مديريتي (فورس ماژور): عواملي از قبيل زلزله، سيل، طوفان، صاعقه و ساير شرايط آب و هوايي آسيب رسان، جنگ داخلي، حمله دشمن خارجي، اعتصاب، شورش و حريق.

ت – بدهي معوق: بدهي كه از تاريخ سررسيد آن، سه ماه گذشته باشد.

ماده 2– كليه شركتهاي ارايه ‌دهنده خدمات موظفند متن قراردادهاي تأمين خدمات به واحدهاي توليدي را به گونه‌اي تنظيم نمايند تا تأمين خدمات وفق مفاد قرارداد در تمام دوره قرارداد تداوم يابد.

تبصره 1– وجه ‌التزام، جايگزيني خدمات و چگونگي جبران خسارت وارده به واحدهاي توليدي، در صورت قطع خدمات، بايد در متن قرارداد پيش‌ بيني شود.

تبصره 2– پوشش خسارت مربوط به هزينه‌ هاي عمليات جاري واحدهاي توليدي در مدت قطع خدمات، بايد در قرارداد پيش‌ بيني و برآورد و نحوه جبران خسارت مازاد بر هزينه ‌هاي جاري در صورت ارايه خدمات مطمئن ‌تر نيز در قرارداد لحاظ گردد.

تبصره 3– در صورتي كه براي تأمين خدمات در دوره قرارداد، نياز به تعديل قيمت خدمات باشد، قيمت هاي جديد حسب مورد با پيشنهاد دستگاه هاي اجرايي طرف عرضه و تصويب هيأت وزيران قابل اعمال در قراردادها خواهد بود.

تبصره 4– در صورت درخواست واحدهاي توليدي، شركت هاي ارايه ‌دهنده خدمات موظفند قراردادهاي جاري تأمين خدمات را در چارچوب مفاد اين آيين نامه اصلاح نمايند.

ماده 3– قطع خدمات واحدهاي توليدي در شرايط غير اضطراري و پيش ‌بيني شده در قرارداد مجاز نمي باشد.

تبصره 1– براي برق در خطوط (20) و (33) كيلوولت و براي گاز در خطوط با فشار (60) PSI و پايين ‌تر، اولويت ‌بندي قطع ملاك عمل نمي ‌باشد.

تبصره 2– در شرايط غيراضطراري و پيش بيني شده در قرارداد، شركت ‌هاي ارايه‌ دهنده خدمات، قطع خدمات واحدهاي توليدي را به اطلاع استانداري و دستگاه هاي استاني وزارتخانه ‌هاي صنعت، معدن و تجارت و جهاد كشاورزي مي ‌رسانند. استانداري‌ ها نيز شوراي تأمين استان را براي رعايت تبصره (1) ماده (25) قانون بهبود مستمر محيط كسب و كار تشكيل داده و تصميمات شوراي تأمين را ابلاغ مي ‌نمايند.

ماده 4– چنانچه در شرايط عادي خدمات واحدهاي توليدي قطع شود، شركت‌ هاي ارايه ‌دهنده خدمات موظفند بر اساس قراردادهاي منعقده نسبت به جبران خسارت برابر ماده (2) اين آيين‌ نامه اقدام نمايند.

تبصره 1– براي مواردي كه قطع و يا كاهش ارايه خدمات قابل برنامه ‌ريزي مي ‌باشد، شركت ارايه‌ دهنده خدمات موظف است حداقل (24) ساعت قبل از اعمال محدوديت يا قطع خدمات، مراتب را به مشتركين توليدي اعلام نمايد.

تبصره 2– پرداخت خسارت به شركت‌ ها منوط به عدم وجود بدهي معوق به شركت ارايه كننده خدمات است.

ماده 5– سازمان مديريت و برنامه‌ ريزي كشور همه ساله اعتبار لازم براي جبران خسارت شركت هاي ارايه ‌دهنده خدمات، ناشي از تصميم دولت براي قطع جبران خدمات به واحدهاي توليدي را در لوايح بودجه سالانه پيش بيني خواهد نمود.

ماده 6– شركتهاي ارايه ‌دهنده خدمات مي ‌توانند براي ايفاي تمام يا بخشي از تعهدات خود ناشي از اجراي اين آيين‌ نامه، نسبت به بيمه تأمين خدمات موضوع اين آيين‌ نامه اقدام نمايند.

ماده 7– واحدهاي توليدي كه به لحاظ آسيب‌ پذيري تجهيزات و يا مسايل ايمني ناشي از قطع خدمات متحمل خسارت زياد مي ‌شوند، موظفند مراتب را با ذكر موارد آسيب و حداقل خدماتي كه بايد دريافت نمايند، به شركتهاي ارايه دهنده خدمات قبلاً اعلام نموده و يا در مفاد قرارداد فيمابين ذكر نمايند.

ماده 8 – واحدهاي توليدي كه مشمول دريافت خسارت مي‌ شوند، در صورتي كه بدهي به شركت ارايه ‌دهنده خدمات داشته باشند، به ميزان بدهي از خسارت آن واحد كسر مي ‌گردد.