درخواست صدور دستور موقت توسط معترض ثالث حکمی

جزئیات نظریه

شماره نظریه : 7/1402/723

شماره پرونده : 1402-127-723ح

تاریخ نظریه : 1403/02/29

استعلام :

در پرونده‌های اعتراض ثالث حکمی، چنانچه محکوم‌له حکم قطعی دایر بر الزام فروشنده (خوانده) به تحویل مبیع را اخذ کرده و معترض ثالث مدعی تحقق شرطی از شروط قراردادی بین خود و خوانده دعوای معترض‌عنه باشد؛ مانند انفساخ قرارداد و بطلان نقل و انتقالات بعدی، خواهشمند است به پرسش‌های زیر پاسخ دهید:

الف- آیا دادگاه حق بررسی شرط مذکور را دارد؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا دادگاه با احراز انفساخ و تحقق دیگر شروط می‌تواند حکم به الغای دادنامه معترض‌عنه صادر کند؛ بدون آنکه نیازی به طرح دعوای ابتدایی تأیید انفساخ معامله باشد؟

ب- چنانچه اعتقاد بر ضرورت طرح دعوای مستقل باشد، آیا خواهان دعوای تأیید انفساخ می‌تواند ضمن طرح این دعوا، دستور موقت مبنی بر منع نقل و انتقال پلاک ثبتی موضوع حکم قطعی الزام به تنظیم سند رسمی را خواستار شود؟ آیا می‌توان با تحقق دیگر شرایط دستور موقت صادر کرد؟ آیا این دستور موقت به جلوگیری از اجرای حکم قطعی منتهی نمی‌شود؟ در صورت منفی بودن پاسخ، راهکار مربوطه برای خواهان کدام است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :

در فرض سؤال که معترض ثالث مدعی است عقد موضوع حکم به تحویل مال قبلاً منفسخ شده است، در صورتی ‌که موقعیت فرد مدعی نسبت به آن قرارداد به ‌گونه‌ای باشد که بر وی عنوان ثالث اطلاق شود و همچنین حق عینی وی بر مال موضوع حکم احراز شود، به نظر می‌رسد دعوای اعتراض ثالث حکمی مسموع باشد؛ در این صورت، دستور موقت مبنی‌ بر منع نقل و انتقال پلاک ثبتی موضوع حکم سابق‌الصدور (صرف‌نظر از جواز یا عدم جواز صدور دستور موقت در چنین فرضی) منتفی است و موضوع تأخیر اجرای حکم تابع حکم مقرر در ماده 424 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 است.